Na stronie „Gazety Wyborczej” można przeczytać moją recenzję z wystawy Jerzego Jarnuszkiewicza w Zachęcie. Wystawa była długo oczekiwana, a mimo to pozostawia pewien kuartorski niedosyt. Tu przytoczę ostatni fragment tekstu:
„Wystawę przygotował profesor historii sztuki Waldemar Baraniewski, który pracuje nad książką o Jarnuszkiewiczu. Może właśnie dlatego ekspozycja zostaje rozbita na poszczególne rozdziały. Sporo tu dygresji i dopowiedzeń – liczne rysunki i szkice spełniają rolę zbędnych czasami przypisów. Zabrakło bardziej syntetycznego spojrzenia, wyraźnego wskazania na to, co w tej twórczości najciekawsze.
Baraniewski chciał jak najskrupulatniej oddać przemiany twórczości Jarnuszkiewicza, co – mimo efektownej architektury wystawy, za którą stoi artysta Robert Rumas – zaowocowało wrażeniem ciasnoty. Najlepsze rzeźby gubią się w wielości wątków, a w efekcie trudno się dziełem Jarnuszkiewicza zachwycić. Retrospektywa staje się opowieścią o losie artysty, jego uwikłaniu w politykę, odpowiedzialności i granicach wolności, o nieustannym poszukiwaniu własnego głosu”.
Karol Sienkiewicz 